Sharon Zoals je waarschijnlijk al weet heb ik een interview met Ian gedaan voor HLN. Deze maandag werd ons artikel gepubliceerd. Wat een spannende dag was dat. Ik heb mijn vriend om 4 kranten gestuurd en ik ben er zelf ook 4 gaan halen. Zo trots dat ik ben op het artikel, maar zo geschrokken van hoe groot het eigelijk was.
Ik heb veel positieve feedback gekregen en we hebben nog meer mensen bereikt met ons verhaal en wat ons doel is. De feedback is super leuk om te horen. Ook kregen velen hierdoor een beter beeld van hoe onze geschiedenis vroeger was en hoe we ons er nu bij voelen.
Mijn nonkel stuurde maandag dat hij ons artikel had gelezen. Hij vertelde ook “wat superlief is” dat hij mij naar het altaar wilt brengen wanneer ik trouw. Dit is omdat ik heb verteld in mijn artikel dat ik een papa mis om mij te begeleiden wanneer ik trouw. Ik vond dit hartverwarmend!
Ook heb ik feedback gekregen van verschillende moeders dat ik hen ook altijd mag bellen. Dit was supertof om te lezen en dat geeft mij te bevestiging dat ik meer mensen heb waarop ik kan rekenen dan ik dachpt.
Om het verhaal kort te maken: praten over je gevoelens helpt en dit kan ervoor zorgen dat je meer hulp krijgt dan wanneer je niets zegt.
5 reacties
Knap geschreven’
Beste Sharon
Wat een heavy interview. Ik kan me inbeelden dat je telkens opnieuw andere gevoelens ervaart bij het vertellen van je verhaal. Ik ben heel benieuwd om van jouw wat meer te horen over deze verschillende gevoelens die je ervaart. Ben je weleens echt heel kwaad geweest bij het vertellen van je verhaal en dan later nadat je het verhaal al enkele keren verteld hebt eerder opluchting of aanvaarding ervaart?
Ik vind het heel mooi om te horen hoe jij je zo kan optrekken aan je broer en omgekeerd!
Leuk om te horen dat je u vooral focust op het heden. Het verleden is voorbij en het bepaalt deels wie we zijn als persoon in het heden en in de toekomst.
Hey!
Er is 1 moment waar ik nog altijd heel boos om wordt. Dit is het moment dat mijn broer liet weten aan de instelling dat papa aggresief was. En voor hem kostte dit heel veel moeite om te vertellen. Papa kon alles goed inpakken door het te minimaliseren. De begeleiders van de instelling trapte hierin en zeiden tegen mijn broer;”Het is maar 1 keer in de maand dat je papa aggressief is, dit is niet zo vaak.” Wat zei niet wisten of niet wilde beseffen is dat als papa aggressief was, hij stampte op mijn broer totdat hij kroop. Gebrokken ribben had, een sjaal moest dragen op school omdat zijn hand in zijn hals stond etc. Dit is ene uitspraak dat mij op de dag van vandaag nog razend en verdrietig maakt.
Nu van alle instellingen was dit de enigste met zo’n uitspraak en voor alle qndere ben ik wel dankbaar maar dat laat wel zijn littekens achter.
Dus als ik 1 tip mag geven als toekomstige begeleider is om te luisteren naar het kind en verder doorvragen maar op een subtiele manier zodat het geen kruisverhoor wordt😉
Dag Sharon
Dit is een hele goede tip die ik zeker in mijn achterhoofd zal houden voor in de toekomst! Het is altijd fijn om zo’n tips te krijgen.
Ik hoop dat zowel jij als je broer de dag van vandaag gehoord worden en dat mensen luisteren naar jullie verhaal. Theoretisch leren we in de opleiding veel over hoe je met kinderen en volwassenen in moeilijk situaties moet omgaan, maar dat is slechts wat er op papier staat. Het is fijn dat jij je ervaring met ons deelt want deze zijn voor ons als toekomstige orthopedagogen zeer waardevol!
Beste Sharon
Wat een heavy interview. Ik kan me inbeelden dat je telkens opnieuw andere gevoelens ervaart bij het vertellen van je verhaal. Ik ben heel benieuwd om van jouw wat meer te horen over deze verschillende gevoelens die je ervaart. Ben je weleens echt heel kwaad geweest bij het vertellen van je verhaal en dan later nadat je het verhaal al enkele keren verteld hebt eerder opluchting of aanvaarding ervaart?
Ik vind het heel mooi om te horen hoe jij je zo kan optrekken aan je broer en omgekeerd!
Leuk om te horen dat je u vooral focust op het heden. Het verleden is voorbij en het bepaalt deels wie we zijn als persoon in het heden en in de toekomst.