Ik ben nu een tijdje aan het bloggen, veel van de mensen in mijn omgeving geven positieve feedback. Ik merk zelf hoeveel ik geef om dit project. Ik ben er zo trots op maar het is ook enorm confronterend. Leg je maar eens volledig bloot met al je gevoelens en gedachten online…

We bloggen niet alleen maar we gaan onszelf ook voorstellen aan instellingen, we doen ons verhaal en leggen het doel van GELUK(t) uit. Ik heb dit al 4x samen met Ian (mijn broer) gedaan. En telkens weer leer ik nieuwe dingen van hem.

Maar wat doet dit project nu met mij? Ik word geconfronteerd met mezelf. Ik merk dat ik dacht dat ik een aantal zaken een plaats had gegeven en dat blijkt nu niet zo te zijn. Langst de andere kant heeft het mij ook een duidelijke visie gegeven op bv mama. Ik heb daar geen vraagtekens meer rond terwijl bij papa zijn de vraagtekens meer en meer. Dat wil niet zeggen dat ik klaar ben om alles te vergeven, verre van…

Wat mijn grootste doel van dit project is, is om jou te helpen. Om aan te tonen dat als je iets wilt bereiken je dit ook kan. Weet ook dat je er niet alleen voor staat!

Herinner je verleden en haal daar het mooiste uit, hoe raar dit ook klinkt. Zonder je verleden ben je niet de persoon die je bent vandaag.

Plaats een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *