Een negatief puntje van mij is dat ik hebberig ben. Zoals je weet kan ik niet zo goed delen. En ik heb dat ook met eten en spullen. Ik en Andy hebben een gezamelijke rekening waar we elke maand een som geld opzetten. En van dit geld betalen we eten, electriciteit, water en gas, etc…
Maar als ik met mijn eigen kaart bv iets betaal dan zeg ik:” Das van mij.” En ik kan er dan ook TOTAAL niet tegen als hij dit pakt. Ik weet het, het is een slechte eigenschap. Maar ik kan daar zo boos om worden.
Dit is iets wat ik van vroeger heb en door mijn ervaringen heb geleerd. Ik heb er hard voor moeten werken om iets te kunnen kopen.
Een ander voorbeeld is mijn huisje. Ook al zijn Andy en ik al 8 jaar samen, ik heb 2 jaar geleden mijn eigen huis gekocht. We hebben er vaak over gesproken om samen de lening aan te gaan maar ik blijf ergens twijfelen omdat ik bang ben dat ik het huis verlies. Stel dat we uit elkaar gaan, dan heb ik niks… En veel mensen worden hiermee geconfronteerd. Want hoe graag je elkaar ook ziet niemand weet hoe je leven of gevoelens er binnen 10 jaar gaan uitzien. Tot op heden is het huis nog van mij.
Ik worstel met deze gevoelens van niet kunnen delen. Want ik wil niet ambetant of boos worden als iemand per ongeluk iets van mij neemt. En ik betrap mij er vaak op. Het is al wel een stap vooruit dat ik dit besef en hier probeer mee om te gaan. Het is niet alleen vervelend voor mij maar ook voor Andy. Dus via deze weg wil ook sorry zeggen😁
3 reacties
gezien uw jeugd, uw verleden, vindt dat ge goed bezig bent. En iedereen heeft zijn eigen karakter. met pluspunten en minpunten. da telt voor iedereen!
Ooh wat lief! Dankje wel Walter
Heel normaal meid. Ik heb dat ook (ook jeugdzorgverleden)
ik denk dat we daarmee ons tekort aan onvoorwaardelijke(!) liefde in onze jeugd proberen te compenseren